داده پرداز | ارائه دهنده راهکارهای تخصصی تحت وب و موبایل

کسب تندیس برند برتر در ششمین اجلاس سراسری رضایتمندی مشتری با رویکرد نقش مدیران اقتصادی در بخش تولید، دانش بنیان و اشتغال آفرینی که در سالن همایش های سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی توسط شرکت دانش بنیان داده پرداز شریف. این برنامه با هدف تجلیل هر چه بیشتر از این فرهنگ و کمک به بهبود رضایتمندی مشتری با استفاده از هم افزایی در بین  برترین برند های موفق در این امر که از جمله برند های رده اول میهن اسلامی و عزیزمان نیز می باشند، بر گزار گردید. این گرده همایی در تاریخ دهم خرداد ماه سال هزار چهارصد و یک با حضور اساتید دانشگاهی، نمایندگان مجلس و مدیران ارشد ده ها برند برگزار شد که با تلاوت قرآن کریم و سرود جمهوری اسلامی آغاز شده و پس از سخن رانی اساتید دانشگاهی و مدیران با اعطای لوح زرین و تقدیر نامه رضایتمندی مشتری به پایان رسید. لازم به ذکر است شرکت دانش بنیان داده پرداز پویای شریف نیز با نظر گروه داوری به عنوان یکی از برندگان و برگزیدگان از میان ده ها برند مطرح انتخاب گردید. “شرکت دانش‌بنیان داده‌پرداز پویای شریف” یک گروه از متخصصینی می باشد که ارائه‌دهنده راهکار‌های تخصصی تحت وب می‌باشد و تاکنون خدمات پیچیده‌ای را به سهولت در اختیار مشتریان خود قرار داده‌است. داده پرداز همیشه اولویت خود را در پیشبرد پروژه ها با راحت ترین فرایند ها برای مشتریانش قرار داده است و تا به امروز، بعد از گذشت سیزده سال فعالیت حرفه ای موفق به قرار گرفتن در لیست بهترین شرکت های نرم افزار حال حاضر با بیش از چهل کارمند گردیده است.

توکن‌ها، به‌طور کلی، واحدهای دیجیتالی غیرقابل استخراج هستند که به‌عنوان ورودی‌های رجیستری در زنجیره‌های بلوکی وجود دارند. توکن‌ها به اشکال مختلف وجود دارند – می‌توان از آنها به عنوان ارز برای اکوسیستم‌های خاص استفاده کرد یا داده‌های منحصربه‌فرد را رمزگذاری کرد. علاوه بر این، برخی از توکن ها ممکن است برای دارایی های خارج از زنجیره(off-chain) (مانند طلا، دارایی، سهام) قابل بازخرید باشند. توکن‌ها عموماً توسط شرکت‌هایی صادر می‌شوند که از بلاک‌چین‌های شخص ثالث موجود مانند بلاک‌چین اتریوم استفاده می‌کنند، که نمونه آن بسیاری از توکن‌های ERC-20 هستند که در سال ۲۰۱۷ از طریق ICOها صادر و فروخته شدند.به بیان دقیق، توکن ها ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین یا اتر نیستند، بلکه واحدهای ارزش قابل انتقالی هستند که در یک بلاکچین صادر می شوند.پس می توان نتیجه گرفت که کاربرد های توکن می تواند بسیار گسترده باشد . انواع توکن ها بر اساس عملکرد توکن ها، دسته بندی های مختلفی برای آن وجود دارد. طبقه بندی اصلی از عملکرد برای تقسیم توکن ها به توکن های کاربردی و توکن های امنیتی استفاده می کند.توکن‌های کاربردی عموماً نشان‌دهنده دسترسی به یک سرویس هستند یا می‌توانند به عنوان یک وسیله مبادله در یک اکوسیستم عمل کنند. نمونه ای از توکن های کاربردی BNB است که در درجه اول به عنوان یک توکن تخفیف برای پرداخت هزینه های معاملاتی در صرافی Binance عمل می کند. با این وجود، از دیگر کاربرد های توکن می توان از آن برای پرداخت هزینه کالا و خدمات نیز استفاده کرد. از سوی دیگر، توکن های امنیتی نشان دهنده دارایی های مالی هستند و کاربرد های توکن های امنیتی عموما به مسائل مالی می پردازد.به عنوان مثال، یک شرکت می تواند سهام توکن شده را در طول ICO منتشر کند و به دارنده حقوق مالکیت و سود سهام اعطا کند.از نقطه نظر حقوقی، این سهام با سهام سنتی توزیع شده یکسان خواهد بود. 📌 مقاله مرتبط: برای آشنایی بیشتر با موضوع، پیشنهاد می شود این مقاله را نیز مطالعه بفرمایید : نگاهی دقیق تر به بلاک چین اتریوم سایر دسته بندی ها طبقه بندی دیگری از کاربرد های توکن وجود دارد که برای تمایز بین توکن های قابل تعویض و غیر قابل تعویض فعالیت دارند. اگر یک اسکناس ده هزار تومانی بگیرید و آن را با اسکناس ده هزار تومانی دیگری عوض کنید، همان ارزش را حفظ می کنید. فرقی نمی کند که چه واحدی را در اختیار دارید، زیرا آنها همان هدف را دنبال می کنند. از طرف دیگر، شما نمی توانید یک اثر هنری منحصر به فرد را بردارید و آن را با یک اثر هنری متفاوت جایگزین کنید و این یکی از مهمترین عملکرد های توکن ها می باشد که از آن با نام NFT ها یاد می شود. همانطور که در بالا ذکر شد، توکن های رمزنگاری، توکن های ارز دیجیتال هستند و بلاک چین ها پایگاه های داده ویژه ای هستند که اطلاعات را در بلوک هایی ذخیره می کنند که سپس به هم متصل می شوند. این بدان معناست که توکن‌های رمزنگاری، که دارایی‌های رمزنگاری نیز نامیده می‌شوند، یک واحد ارزش مشخص را نشان می‌دهند.Crypto به الگوریتم‌های رمزنگاری مختلف و تکنیک‌های رمزنگاری اشاره دارد که از این ورودی‌ها محافظت می‌کنند، مانند رمزگذاری منحنی بیضی، جفت‌های کلید عمومی-خصوصی، و توابع هش‌سازی.بلاک چین ها پایگاه های داده ویژه ای هستند که اطلاعات را در بلوک هایی ذخیره می کنند که سپس به هم متصل می شوند.این بدان معنی است که توکن های رمزنگاری که دارایی های رمزنگاری(crypto-assets) نیز نامیده می شوند، واحد ارزش خاصی را نشان میدهند.در ادامه این دارایی های رمزنگاری اغلب به عنوان واحدهای تراکنش در بلاک چین ها عمل می کنند که با استفاده از الگوهای استاندارد مانند شبکه اتریوم ایجاد می شوند و به کاربر این امکان  را می دهد که در شبکه توکن ایجاد کند  چنین بلاک‌چین‌هایی بر روی مفهوم قراردادهای هوشمند یا برنامه‌های غیرمتمرکز کار می‌کنند، که در آن کدهای قابل برنامه‌ریزی و خوداجرا برای پردازش و مدیریت تراکنش‌های مختلفی که روی بلاک چین رخ می‌دهند، استفاده می‌شود. قرارداد های هوشمند یکی از مهمترین کاربرد های توکن است. به عنوان مثال می‌توانید یک رمز رمزنگاری داشته باشید که نشان‌دهنده تعداد معینی از امتیازات  وفاداری مشتری در یک بلاک چین است ( مانند توکن MLT که یک امتیاز وفاداری جهانی است) که برای مدیریت چنین جزئیاتی برای یک زنجیره خرده‌فروشی استفاده می‌شود.ممکن است توکن رمزنگاری شده دیگری وجود داشته باشد که به دارنده توکن این حق را می دهد که ۱۰ ساعت محتوا را در یک بلاک چین اشتراک گذاری ویدیو، مشاهده کند.از دیگر کاربرد های توکن ممکن است حتی نشان دهنده سایر ارزهای رمزپایه باشد، مانند یک توکن کریپتو که برابر با ۱۵ بیت کوین در یک بلاک چین خاص است. چنین توکن های رمزنگاری قابل مبادله و انتقال در میان شرکت کنندگان مختلف بلاک چین هستند. کاربرد های توکن انواع توکن توکن‌های بلاک‌چین‌های عمومی و بدون مجوز مانند بیت‌کوین و اتریوم، برای تشویق گروه های مختلف افراد که یکدیگر را نمی‌شناسند یا به یکدیگر اعتماد ندارند، خود را حول هدف یک بلاک چین خاص سازماندهی می‌کنند.توکن بومی شبکه بیت کوین که BTC نیز نامیده می شود، دارای قوانین حاکمیتی توکن مبتنی بر مکانیزم های انگیزشی ارزی-اقتصادی است که تعیین می کند در چه شرایطی تراکنش های بیت کوین اعتبارسنجی می شوند و بلوک های جدید ایجاد می شوند. این توکن های رمزنگاری مبتنی بر بلاک چین، «قبایل اینترنتی توزیع شده» را قادر می سازند تا ظهور کنند. برخلاف شرکت‌های سنتی که ساختار بالایی با لایه‌های مدیریتی (هماهنگی بوروکراتیک) دارند، بلاک چین ساختارهای حاکمیتی کلاسیک از بالا به پایین را با سازمان‌های مستقل غیرمتمرکز (DAO) جایگزین نموده است که کاربرد های توکن را تضمین میکند. DAO ها افراد را نه توسط یک شخص حقوقی و قراردادهای رسمی، بلکه با توکن های رمزنگاری (مشوق ها) و قوانین کاملاً شفافی که در نرم افزار نوشته شده اند، به یکدیگر متصل می کنند. شبکه بیت کوین یا همان اولین DAO شبکه بیت کوین را می توان به عنوان اولین DAO واقعی دانست که زیرساختی را برای پول بدون بانک ها و مدیران بانک فراهم می کند و از زمان ایجاد اولین بلاک در سال ۲۰۰۹ در برابر حملات و همچنین تحمل خطا مقاوم بوده است. هیچ نهاد مرکزی بیت کوین را کنترل نمی کند.در تئوری، تنها یک قطع برق در سراسر جهان می تواند بیت کوین را تعطیل کند. اما با ظهور اتریوم، توکن‌ها از پشته فناوری بالاتر رفته‌اند و اکنون می‌توانند در لایه برنامه به‌عنوان توکن‌های dApp یا توکن‌های DAO منتشر شوند.قراردادهای هوشمند در بلاک چین اتریوم ایجاد توکن هایی با رفتارهای پیچیده متصل به آنها را امکان پذیر می کند. امروزه، مفهوم توکن و کاربرد های توکن در اکثر نوآوری های اجتماعی و اقتصادی که با فناوری بلاک چین توسعه یافته اند، مرسوم است. در ادامه، دفتر کل بدون مجوز (بلاک چین های عمومی مانند بیت کوین یا اتریوم) به نوعی مکانیسم تشویقی نیاز دارند تا تضمین کند که اعتبار سنجی بلاک کار خود را طبق قوانین از پیش تعریف شده انجام می دهد.در سیستم‌های دفتر توزیع مجاز (فدراسیون/کنسرسیوم/خصوصی)، اعتبارسنجی‌ها و ایجادکنندگان بلوک ممکن است به دلایل مختلفی کار خود را انجام دهند: به عنوان مثال، اگر طبق قرارداد متعهد به انجام این کار و کاربرد های توکن باشند.در محیط‌های مجاز، اعتبار‌دهنده‌ها فقط می‌توانند اعضای باشگاه باشند و به‌صورت دستی و مرکزی کنترل می‌شوند. بنابراین، دفترهای مجاز نیازی به رمز ندارند.همچنین، حتما به این نکته توجه داشته باشید که اصطلاح بلاک چین در زمینه چنین دفترهایی بسیار بحث برانگیز است.

مانند همه ارزهای دیجیتال که این روزها زیاد نام آن ها را می شنویم، اتریوم نیز بر اساس شبکه بلاک چین کار می کند. همانطور که احتمالا می دانید، بلاک چین یک دفتر کل غیرمتمرکز و توزیع شده است که در آن تمامی تراکنش ها تایید و ثبت می شوند. تراکنش های بلاک چین از رمزنگاری برای ایمن نگه داشتن شبکه و تایید تراکنش ها استفاده می کنند. ما از رایانه‌ها برای استخراج یا حل معادلات پیچیده ریاضی استفاده می‌کنیم که هر تراکنش در شبکه را تأیید می‌کند و بلوک‌های جدیدی را به زنجیره بلوکی در قلب سیستم اضافه می‌کند. برای این منظور،  به شرکت کنندگان (Participates)  شبکه توکن های ارز دیجیتال پاداش داده می شود که برای سیستم اتریوم، این توکن ها اتر (ETH) نامیده می شوند. اولین پروژه‌ای که موارد استفاده از بلاک چین را با معرفی فناوری‌های منحصربه‌فردی که به افراد این امکان را می‌دهد که توکن‌های دیجیتالی خود را بسازند و برنامه‌های کاربردی مستقل و خودمختار خود را توسعه دهند، شبکه اتریوم بود که در سال ۲۰۱۵ راه‌اندازی شد. این نوآوری راه را برای طیف گسترده‌ای از بازارهای غیرمتمرکز از جمله امور مالی (Defi)، عرضه اولیه توکن ICO و Gamefi، و توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) هموار کرد. مزایای پیاده سازی بر بستر اتریوم شبکه گسترده و فعال Ken Fromm مدیر کمپانی BuildETH می‌گوید: “مهترین مزایای اتریوم این است که یک شبکه آزمایش‌شده و واقعی است که طی سال‌ها کارکرد و میلیاردها ارزش معاملاتی مورد آزمایش قرار گرفته و یک جامعه جهانی بزرگ، متعهد و پرجمعیت ترین اکوسیستم در دنیای بلاک چین و ارزهای دیجیتال را دارد.” طیف گسترده ای از کاربردها علاوه بر استفاده به عنوان ارز دیجیتال، اتریوم می‌تواند سایر تراکنش‌های مالی را پردازش کند، قراردادهای هوشمند را اجرا کند و داده‌ها را برای برنامه‌های شخص ثالث ذخیره کند. بستری برای نوآوری های مداوم بسیاری از توسعه دهندگان اتریوم دائماً به دنبال راه های جدیدی برای بهبود شبکه و توسعه برنامه های جدید هستند. Avital می‌گوید: «به دلیل محبوبیت اتریوم، این شبکه بلاک چین عموما برای برنامه‌های غیرمتمرکز جدید و هیجان‌انگیز (و گاهی ریسکی) ترجیح داده شده است. واسطه ها را حذف می کند شبکه غیرمتمرکز اتریوم تضمین می‌دهد که به کاربران اجازه دهد واسطه‌های شخص ثالث مانند وکلایی که قراردادها را می‌نویسند و تفسیر می‌کنند، بانک‌هایی که در تراکنش‌های مالی واسطه هستند یا خدمات میزبانی وب شخص ثالث را کنار بگذارند. بلاک چین اتریوم یک پلتفرم بسیار منعطف برای ساخت برنامه های غیرمتمرکز با استفاده از زبان اسکریپت نویسی Solidity و ماشین مجازی اتریوم است که توسعه‌دهندگان برنامه‌های غیرمتمرکز که قراردادهای هوشمند را روی بلاک چین اتریوم مستقر می‌کنند از اکوسیستم غنی ابزار توسعه‌دهنده بهره می‌برند و بهترین شیوه‌هایی را ایجاد می‌کنند که با بلوغ پروتکل به دست آمده است. این بلوغ همچنین به کیفیت تجربه کاربر برای کاربر معمولی برنامه های اتریوم گسترش می یابد. کیف پول هایی مانند MetaMask، Argent، Rainbow و غیره، رابط های ساده ای برای تعامل با بلاک چین اتریوم و قراردادهای هوشمند مستقر در آنجا ارائه می دهند. پایگاه کاربر بزرگ اتریوم توسعه دهندگان را تشویق می کند تا برنامه های خود را در شبکه مستقر کنند و بلاک چین اتریوم را به عنوان خانه اصلی برنامه های غیرمتمرکز مانند Defi و NFT تقویت می کند. در آینده، پروتکل Backward-compatible اتریوم ۲٫۰ ، که در حال حاضر در دست توسعه است، شبکه مقیاس‌پذیرتری را برای ساخت برنامه‌های غیرمتمرکز که به توان عملیاتی تراکنش بالاتری نیاز دارند، ارائه خواهد کرد. اتریوم یا بیت کوین! اصلا تفاوت این دو در چیست؟ استفاده اولیه بیت کوین به عنوان یک ارز مجازی و ذخیره دارایی است. اتریوم هم به عنوان یک ارز مجازی و ذخیره ارزش عمل می کند اما علاوه بر این، شبکه غیرمتمرکز اتریوم امکان ایجاد و اجرای برنامه‌های کاربردی، قراردادهای هوشمند و سایر تراکنش‌ها را در شبکه فراهم می‌کند.در مقابل، بیت کوین این ویژگی را ارائه نمی دهد و فقط به عنوان ارز و ذخیره دارایی و پول استفاده می شود. اتریوم همچنین تراکنش ها را با سرعت بیشتری پردازش می کند. برای مثال، گری دی وال، مدیر گروه بازارهای مالی و مقررات کاتن، می گوید: «بلوک های جدید در شبکه بیت کوین هر ۱۰ دقیقه یک بار اعتبارسنجی می شوند در حالی که بلاک های جدید در شبکه اتریوم هر ۱۲ ثانیه یک بار تأیید می شوند.علاوه بر این، پیشرفت‌های آتی می‌تواند سرعت تایید تراکنش‌های بلاک چین اتریوم را بیش از پیش افزایش دهد. در نهایت، هیچ محدودیتی بالقوه برای توکن اتر وجود ندارد، این در حالیست که بیت کوین هیچوقت بیش از ۲۱ میلیون سکه منتشر نخواهد کرد. بلاک چین اتریوم اتریوم چگونه برای برنامه ها کار می کند؟ هنگامی که یک تراکنش یک قرارداد هوشمند را راه اندازی می کند، تمام گره های شبکه همه دستورالعمل ها را اجرا می کنند. برای انجام این کار، بلاک چین اتریوم یک محیط اجرایی به نام ماشین مجازی اتریوم (EVM) را بر روی بلاک چین پیاده سازی می کند، که این محیط تمام گره های شبکه EVM را به عنوان بخشی از پروتکل تأیید بلوک اجرا می کنند. در پروسه تأیید بلوک ها، هر گره از طریق تراکنش‌های فهرست شده در بلوکی که تأیید می‌کند می‌گذرد و کدی را که توسط تراکنش‌های EVM راه‌اندازی می‌شود، اجرا می‌کند. تمام گره‌های شبکه محاسبات یکسانی را انجام می‌دهند تا دفتر کل خود را هماهنگ نگه دارند. هر تراکنش باید شامل محدودیت گس(Gas) و کارمزدی باشد که فرستنده مایل به پرداخت آن برای تراکنش است. در ادامه، ماینرها انتخاب می کنند که تراکنش را لحاظ کنند و کارمزد را دریافت کنند یا خیر. اگر مجموع گس مورد نیاز برای پردازش تراکنش کمتر یا مساوی با حد مجاز گس باشد، معامله پردازش می شود. فرض کنید گاز مصرف شده قبل از اتمام معامله به حد مجاز گاز رسیده باشد. در این صورت، معامله انجام نمی شود و کارمزد همچنان از بین می رود. تمام Gas که در اجرای تراکنش استفاده نمی شود به عنوان اتر به فرستنده بازپرداخت می شود. این بدان معناست که در بلاک چین اتریوم، ارسال تراکنش‌هایی با محدودیت گاز بالاتر از تخمین‌ها، امن تلقی می شود. 📌 مقاله مرتبط: برای آشنایی بیشتر با موضوع، پیشنهاد می شود این مقاله را نیز مطالعه بفرمایید : همه چیز درباره اتریوم کلاسیک و تفاوت های آن با اتریوم چگونه می توان هزینه تراکنش های بلاک چین اتریوم را پرداخت کرد؟ جواب ساده است، با استفاده از Ether هزینه تراکنش ها را میتوان پرداخت کنید. اتر دو کاربرد اصلی دارد:  از فعالیت افراد با سوء نیت که با تراکنش های غیر ضروری قصد دارند شبکه را متراکم کنند، جلوگیری می کند. به عنوان انگیزه ای برای کاربران برای مشارکت در منابع و اعتبار سنجی تراکنش ها (کاوش) عمل می کند.  هر تراکنش در اتریوم شامل یک سری عملیات است که در شبکه  بلاک چین اتریوم انجام می شود (یعنی انتقال اتر از یک حساب به حساب دیگر یا یک عملیات پیچیده تغییر وضعیت در یک قرارداد هوشمند). هر یک از این عملیات ها دارای هزینه ای است که بر حسب Gas اندازه گیری می شود، که میزان هزینه در اتریوم است. هزینه های Gas بر حسب Ether پرداخت می شود و اغلب در واحد کوچکتری به نام gwei اندازه گیری می شود. [۱ اتر = ۱,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ gwei 10^9] بلاک چین اتریوم چگونه می توان یک قرارداد هوشمند را در اتریوم مستقر نمود؟ برای انتشار کد قرارداد هوشمند در بلاک چین اتریوم، تراکنش ها هم می توانند استفاده شوند. می‌توانید وضعیت تراکنش را با روش eth_getTransactionReceipt دنبال کنید، که همچنین آدرس قرارداد هوشمند جدید ایجاد شده را پس از گنجاندن آن در بلاک چین بازمی‌گرداند. اما به این نکته توجه کنید که آدرس قرارداد هوشمند حاصل شده را نمی توان انتخاب کرد، زیرا این قرارداد ها در بلاک چین اتریوم، با استفاده از یک تابع هش محاسبه می شوند و به راحتی قابل پیش بینی نیستند.