توکن چیست؟
در این مقاله، ما به مفاهیم اولیه توکن‌ها می پردازیم تا درک بیشتر و کاملتری نسبت به مسائل پایه بلاک چین و رمز ارزها دست یابیم.
اصطلاح کریپتو، به یک رمز ارز مجازی خاص یا نحوه نامگذاری ارزهای دیجیتال اشاره دارد. درواقع، توکن ها دارایی ها یا ابزارهای قابل تعویض و قابل مبادله در دنیای بلاک چین هستند.
توکن‌های رمزنگاری معمولاً برای تأمین مالی پروژه های بلاکچینی استفاده می‌شوند، اما می‌توانند کاربرد های متنوع دیگری نیز داشته باشند. این توکن‌ها معمولاً از طریق رویه استاندارد عرضه اولیه سکه (ICO) ایجاد، توزیع، فروخته و به گردش در می‌آیند که شامل یک فعالیت سرمایه‌گذاری جمعی برای توسعه پروژه تأمین مالی است.
بیت کوین و اتریوم بدون شک مهمترین ارزهای دیجیتال حال حاضر هستند. هر ارز دیجیتال به جز بیت کوین و اتریوم با عنوان یک “توکن” شناخته میشود. با این حال، این دو نیز از نظر فنی توکن هستند اما داشتن کلمه ای که جهان ارز های دیجیتال دیگر را توصیف کند بسیار مورد نیاز است. کلمه دیگری برای این دارایی های رمزنگاری شده “آلت کوین” است.
- تعاریف متعددی برای توکن پیشنهاد شده است ما دقیق ترین آنها اشاره به دارایی رمزنگاری شده ای دارد که بر روی زنجیره بلاکچین ارز های دیجیتال دیگری پیادهسازی میشود.
- توکن همچنین دارای تعریف دقیق تری نیز است که به توصیف دارایی‌های رمزنگاری که در بالای زنجیره بلاک یک ارز دیجیتال دیگر اجرا می‌شوند، می پردازد.
- بیت کوین یک ارز دیجیتال است که دارای یک بلاک چین اختصاصی است. از سوی دیگر، توکن‌های Defi مانند Cardano، Polkadot و Aave بر روی یک بلاک چین موجود، یعنی بلاک چین اتریوم، اجرا می‌شوند یا از آن استفاده می‌کنند.
چرا توکن ها برای دنیای امروز ضروری هستند؟
درک برخی از تعاریف رایج در حین تحقیق در مورد ارزهای دیجیتال بسیار مفید است، زیرا با این کلمات دائما برخورد خواهیم کرد. علاوه بر تعاریف اصلی و کلی که قبلا ذکر شد، برخی از دارایی های رمزنگاری در واقع دارای “توکن” در نام خود هستند. در اینجا چند نمونه از آنها آورده شده است:
توکن‌های Defi:
در سال‌های اخیر، دنیای جدیدی از پروتکل‌های مبتنی بر رمزنگاری با هدف تکرار عملکردهای سنتی سیستم مالی مانند وام‌دهی و پس‌انداز، بیمه و تجارت پدید آمده است. این پروتکل‌ها توکن‌هایی صادر می‌کنند که در موقعیت‌های مختلف عمل می‌کنند و در عین حال مانند هر ارز دیجیتال دیگری معامله یا نگهداری می‌شوند.
توکن های Governance:
این دسته از توکن‌ها، در اصل توکن های فنی Defi هستند که غیرمتمرکز هستند و قدرت مرکزی ندارند، اما به سهامداران خود امکان مدیریت پروژه و ایجاد تغییرات در آن را می دهد. به عنوان مثال، پروتکل پس انداز گسترده Compound، برای همه کاربران خود یک توکن به نام COMP صادر می کند. این توکن به دارندگان این امکان را می دهد که چگونه Compound را ارتقا دهند. در نتیجه، هرچه توکن های COMP بیشتری داشته باشید، رای بیشتری دارید که در نتیجه آن، شما امکان ایجاد تغییرات بیشتری نیز دارید.
توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) :
هر کسی که تا به حال از سایت های تورنت پراز جدیدترین فیلم‌ها و بازی‌های ویدیویی بازدید کرده باشد، از الزامات یک حق مالکیت دارایی دیجیتال آگاه است. NFT ها اختصاصا به هنرمندان، تولید کننده ها و کلکسیونر ها اجازه داشتن حقوق مالکیت میدهد و کپی یا اشتراک گذاری بدون اجازه مالک آثار دیجیتال را غیرممکن می کنند. کاربران می توانند از آنها برای انتشار آثار هنری دیجیتال محدود یا فروش دارایی های مجازی منحصر به فرد مانند موارد کمیاب در یک بازی ویدیویی، استفاده کنند.
توکن‌های امنیتی
توکن‌های امنیتی دسته جدیدی از دارایی‌ها هستند که هدف آنها معادل رمزنگاری اوراق بهادار سنتی، یعنی سهام است. کاربرد اصلی آنها فروش سهام یک شرکت مشابه سهام یا سهام کسری فروخته شده از طریق بازارهای سنتی یا سایر شرکت ها (به عنوان مثال، املاک و مستغلات) بدون نیاز به کارگزار شخص ثالث است. به عنوان یک جایگزین بالقوه برای سایر روش‌های جمع‌آوری سرمایه، شرکت‌های برجسته و برخی استارت‌آپ‌ها به ارائه توکن‌های امنیتی می‌پردازند.
همانطور که شرکت‌های بلاک چین بالغ می‌شوند و به مسائل مربوط به مقررات دولتی و دسترسی سرمایه‌گذاران و مشتریان رسیدگی می‌کنند، می‌توانیم انتظار راه‌های نوآورانه‌تری برای استفاده از توکن‌ها داشته باشیم. اخیراً توکن ها به هدف فرآیندهای متنوعی استفاده می شوند:
- سیستم پرداخت بین دو طرف، بدون نیاز به واسطه
- به عنوان حق مالکیت دارایی دیجیتال، که می تواند املاک، محصولات یا سهام شرکتها باشد
- حسابداری برای اقدامات دیجیتال
- پاداش به شرکت کنندگان در یک شبکه
- تامین امنیت شبکه
- ایجاد دروازه ای برای خدمات تکمیلی
- ارائه تجربه کاربری بهتر
سوالات متداول رمز ارز (سؤالات متداول)
تفاوت توکن و کوین چیست؟
به طور کلی، تفاوت بین یک کریپتو کوین و یک توکن در این است که یک کوین دارای ارزش پولی مستقیم است، در حالی که یک توکن ممکن است ارزش پولی مشخصی نداشته باش. توکن ها می توانند ارزش متفاوتی نسبت به یک ارز داشته باشد، برای مثال سهام یک شرکت باشند.
هدف از ایجاد توکن (Tokenization) چیست؟
به عنوان یک مناقصه قانونی، توکن ها می توانند سهم یک سرمایه گذار در یک شرکت یا پروژه را مشخص کنند و یا به یک هدف اقتصادی خاص اختصاص داشته باشند. بنابراین، دارندگان توکن می توانند از آنها برای خرید یا معامله توکن ها، مانند سایر اوراق بهادار، برای کسب سود استفاده کنند.
بیت کوین توکن است یا کوین؟
بیت کوین یک ارز دیجیتال یا کوین است که می توان آن ها را معامله کرد یا با کمک آن مبلغ کالا یا سرویسی را پرداخت کرد.
در حالی که توکن‌ها، مانند ارزهای دیجیتال، می‌توانند ارزش داشته باشند و مبادله شوند، می‌توانند برای نشان دادن دارایی‌های فیزیکی، دارایی‌های دیجیتال سنتی‌تر یا یک ابزار یا خدمات خاص توسعه یابند. به عنوان مثال، توکن نماد دارایی های ملموس مانند املاک و هنر و دارایی های ناملموس مانند قابلیت پردازش یا فضای ذخیره سازی داده ها هستند. اغلب، توکن ها به عنوان مکانیزم حاکمیتی برای رای دادن به پارامترهای خاص مانند ارتقاء پروتکل و سایر تصمیماتی که مسیر آینده پروژه های مختلف بلاک چین را نشان می دهد، استفاده می شود. ایجاد توکن ها شده برای اجرای این عملکردهای چندگانه به نام توکن سازی شناخته می شود.
به طور کلی انتظار می رود دارایی های دیجیتال بهبود یابد زیرا ایجاد دارایی های جدید در دنیای دیجیتال در مقایسه با قلمرو فیزیکی محدودتر است.
با توجه محدودیت های کمتر در دنیای دیجیتال در مقایسه با دنیای واقعی برای تولید دارایی، انتظار میرود که شاهد پیشرفت قابل توجهی در دنیای دارایی های دیجیتال باشیم. این بهبود می تواند صنایع بی شماری را وادار به فعالیت و تعامل بیشتر وهمچنین، ایجاد ارزش به روشی نوین کند که این خود می تواند مجموعه وسیعی از فرصت های اجتماعی و اقتصادی منحصر به فرد را رقم بزند.
هنگامی که توکن ها با زیرساخت های بانکی جهانی موجود یکپارچه شوند و تحت مقررات معقول دولتی عمل کنند، اعتماد عمومی را به خود جلب خواهند کرد. تا جایی که پژوهشگران بسیار خوش بین این حوزه، تصور می کنند که ICO ها ممکن است جایگزین عرضه های عمومی اولیه به عنوان روش اصلی انتشار سهام شوند.
